Si Santa
Pasko na naman, nalala ko September pa lang nagpapatugtog na ng christmas songs sa radio. Pagkagising ko sa umaga yun kagad maririnig ko kse gawain na yun ng Mama at Papa ko ang magpatugtog ng christmas songs. May mga christmas decors na rin kami kagad, tapos bago kami mag-christmas party may mga bago na kaming damit 'yun yung time na maayos pa pamumuhay namin. Naalala ko pa na gusto kaming papaniwalain talaga ng parents ko na may Santa Claus, magsasabit pa kami ng medyas magkakapatid sa malaking bintana sa bahay ni Lola. Tapos bago mag-alas dose ilalock nila 'yun pinto para lagyan ng chocolates at kung anu-ano sa loob ng medyas namin. Una sabi ng parents namin gumawa kami ng sulat para kay Santa kami naman naniwala nun, gawa naman nagwish pa tuloy ako ng gusto ko matanggap na gift.
Tapos hindi naman namin nareceive yung wish namin, bad trip pero baka can't afford parents ko nun kaya ok lang din. Kaya naisip ko nun hindi ko na lang papaniwalain anak ko ke Santa kse baka maniwala sya at umasa. At para sa akin isang panloloko sa bata yun, sabihin ko na lang ang totoo na wala talagang Santa at ieexplain ko sa kanya kung sino talaga ang Santa na naging simbolo na ng kapaskuhan hindi lang sa ating bansa kundi sa buong mundo.
Pero sa bandang huli naunawaan ko na ang lahat si Santa ay hindi lang isang lalaking matanda at obese na may balbas na puti at nakasuot ng pula hila ng mga usa, si Santa ay ang mga magulang natin na siyang nakakaalala sa atin tuwing kapaskuhan lalo na kung panay tago ang ating mga Ninong at Ninang. Si Santa ay nasa puso ninuman na patuloy na nagbibigay sa mga kapus-palad nating mga kababayan...sila ang tunay na Santa Claus.
